تیغه های کمکی کنتاکتور (Auxiliary Switch)

تیغه های کمکی کنتاکتور یا کنتاکت کمکی، تیغه هایی هستند که به صورت جداگانه روی کنتاکتور ها نصب می شوند. از آنجایی که بعضی از کنتاکتور ها به تعداد محدودی تیغه‌های NO و NC دارند، به صورت مجزا تهیه شده و روی کنتاکتور نصب می شوند. برخی از تیغه های کمکی از جلو و برخی دیگر از کنار بر روی کنتاکتور نصب می شوند؛ و با قطع و وصل شدن کنتاکتور، کنتاکت های داخلی این تیغه های کمکی هم حرکت کرده و تغییر وضعیت می دهند. یعنی تیغه هایی که در حالت عادی بسته (NC) هستند، وقتی کنتاکتور عمل کند به حالت باز (NO) تغییر وضعیت داده و بالعکس تیغه هایی که در حالت عادی باز(NO) هستند، وقتی کنتاکتور عمل کند به حالت بسته (NC) تغییر وضعیت می دهند.

تیغه های کمکی کنتاکتور زیمنس

تیغه های کمکی کنتاکتور های زیمنس در سری 3RH2 در دسته تجهیزات جانبی کنتاکتور دارای انواع مختلفی از تعداد تیغه (1 یا 2 عدد تیغه)، نوع تیغه (NO یا NC) و محل اتصال بر روی کنتاکتور (اصطلاحاً جلو خور یا بغل خور) می باشند که با توجه به نیاز کاربر انتخاب می شوند.

بیشترین موارد استفاده از این تیغه های کمکی در طراحی مدار فرمان در برق صنعتی است. مثلاً در روشن و خاموش کردن یک الکتروموتور از تیغه NO به عنوان تیغه خود نگهدار استفاده می کنند تا وقتی کاربر دست خود را از روی شستی استارت بر می‌دارد، تیغه NO که حالا دیگر بسته شده، برق بوبین کنتاکتور را تامین می کند و باعث می شود تا زمانی که کاربر کلید استپ را نزده است، کنتاکتور را در حالت فعال باقی نگه دارد. در جدول زیر تیغه های کمکی کنتاکتور در انواع مختلف از نوع و تعداد تیغه مشاهده می کنید: